İzmir Coğrafi İşaretler

Arslanlar Biberi, İzmir ili Torbalı ilçesi Arslanlar Köyünde yetişen Capsicum Annuum Jalapeno cinsi biberdir. Arslanlar Biberinin geçmişi yaklaşık 120 yıl öncesine dayanmakta olup coğrafi sınırda

Özellikle madencilik sektörü içinde anılan, mermer ve doğal taşlar başlığı altında incelenen granit, intrüzif magmatik bir kayaçtır. Genel mineralojik yapısı; alkali ,plajiyoklaz ve koyu (mafik)

Bergama Köftesi; dana eti, irmik altı sarı un, kimyon ve tuz kullanılarak oval veya kare şeklinde hazırlanarak meşe odunu ateşinde ve oluklu ızgarada pişirilen köftedir.

Kozak Tipi Çam Fıstığı dolgun gövdeli, iri, açık krem renginde, yumuşak yapılı, sivri ucu krem renkli ve küt olan çam fıstığıdır. Kozak; Ege denizi çevresinde

Bergama Parşömeni/ Bergama Kâğıdı, sadece kireç solüsyonu kullanılarak inceltilmiş hayvan derisi olup üzerine yazı yazılabilen bir yazı malzemesidir. Dayanıklı ve uzun ömürlüdür. Bergama Parşömeni/ Bergama

Botanik sınıflandırması Abelmoschus esculentus (L.) Moench olan Bornova Kınalı Bamyası albenisi yüksek, düzgün şekilli, zarif ve etli, yöresel eski bir bamya çeşididir. Bornova Kınalı Bamyası

Bornova Misket Üzümü, Vitis vinifera L. türüne ait, misket kokulu yerel bir çeşitten elde edilir. Salkımları orta boyda, konik silindirik şeklindedir. Taneleri beyaz-sarı renkli, çekirdekli,

İzmir Boyozu, tarih boyunca çeşitli kültürlerin etkileşim halinde olduğu İzmir ilinde Osmanlı döneminden beri üretilen ve günümüze ulaşan bir hamur işi türüdür. Evlerde yapılan İzmir

Bozdağ kestanesi Ödemiş İlçesinin Hacı Hasan, Kemer, Yılanlı, Elma Bağı, Ovacık köyleri yöresinin doğa özelliklerine göre doğal olarak yetişen AKKOZA – TEKKOZA- KARAAŞI türü kestane

Çavuşdağı Kuru Fasulyesi, Phaseolus vulgaris türündeki bitkilerin, coğrafi sınırda rakımı 900 m’nin üzerinde olan alanlarda doğal şartlarda, gübreleme ya da sulama yapılmadan yetiştirilmesi ile elde

Çeşme Yarımadasında geleneksel olarak üretilen ve tüketiciler tarafından aranan tatlı ve aromalı meşhur bir kavundur. Günümüzdeki üretimi, üreticilerin kendi ürettikleri kavun meyvelerinden aldıkları tohumlar ile

İzmir’in Torbalı, Bayındır, Kiraz, Ödemiş, Tire, Beydağ, Selçuk ilçeleri ve Aydın’ın tüm ilçeleridir. Sarı lop inciri, Ege bölgesinde Büyük ve Küçük Menderes Havzalarında üretilmektedir. Bu

Bölgenin iklim, toprak özellikleri ve ekolojik koşulları nedeniyle, parlaklığı ve yumuşaklığı fazla, boya alma ve iplik olabilme (bükümü, kopma mukavemeti) özellikleri diğer pamuklara göre daha

Çekirdeksiz Üzüm Vitis vinifera L. türüne gıren kültür asması üzümlerdir. Kuvvetli gelişir, verimli toprak ister. Asmalar oldukça güçlü gelişmekte olup genellikle kumlu ve kumlu tınlı

İzmir Gevreği; halka haline getirilen ve sıcak pekmezleme yöntemiyle pişirilen hamurun susamla kaplanmasının ardından fırınlanarak 2. kez pişirilmesi ile elde edilen simittir. İzmir Gevreği; sıcak

Nazar boncuğu; göz, karagöz, ceviz, silindir, yumurta, plaka, plaka kalp, zar, saraç, danagöz olarak da adlandırılan diğer boncuk çeşitleridir (boncuklar küçük, orta, iri olmak üzere

1960 yılından beri üretilen Gümüldür Mandalinasının kabuk rengi sarımsı portakal, eten kısmı koyu portakal rengindedir. Meyve boyu yaklaşık olarak 41,3 milimetre, eni ise yaklaşık 71,15

Coğrafi işaret tescil talebine konu bölge İzmir, Aydın, Muğla illerinden oluşmaktadır. Söz konusu bölgede yetiştirilen hakim zeytin çeşidi Memecik olup, bu çeşit Memecik, Taş arası,

Kızıldağlar üzerinde ve denizden yaklaşık 30 km uzaklıkta bulunan Kavacık Köyünde yetişen Kavacık Üzümünün kendine has lezzeti, burukluk oluşturmayan ve sevilerek tüketilen tadı; Akdeniz ikliminin

Coğrafi sınır içerisinde, İzmir Körfezinden başlayarak Nif ve Spil dağları arasındaki boğazdan gelen sürekli bir esinti hakimdir. Bu esinti, kirazların gerek duyduğu soğuklamayı sağlar ve

İzmir Kumrusu, İzmir Kumru Ekmeğinin içerisine İzmir Tulum Peyniri, domates, biber konulması suretiyle hazırlanarak soğuk servis edilen veya kömürde pişirilmiş sucuk, salam ve kaşar peyniri

Orijinin Edremit olduğu bilinen Ayvalık (Edremit Yağlık) zeytin çeşidinden elde edilen natürel sızma zeytinyağıdır. Tanımı yapılan yörede yetişen, orijinin Edremit olduğu bilinen Ayvalık (Edremit Yağlık)

İzmir Lokması; un (buğday unu), su, tuz, maya ve şeker (toz şeker) ile tekniğine uygun olarak hazırlanan hamurun fermantasyonundan sonra şekil verilip kızgın (bitkisel rafine)

Ödemiş Çekişte Zeytinyağı; Çekişte çeşidi zeytinlerin soğuk sıkımı ile üretilir. Zeytin hasadı erken hasat ve çakır hasat olarak bilinen iki dönemde yapılır. Erken hasat: Çekişte

Ödemiş İpeği, yaklaşık 100 yıllık geçmişe sahip olup coğrafi sınırdaki ipek böceği çiftliklerinde üretilir. Bir ipek böceği kozasından, 1500 – 2000 metre kadar kesiksiz Ödemiş

Ödemiş Köftesi; dana veya doğurmamış düve etinden yapılan silindir şeklinde ve çiğ iken 14-15 cm piştiğinde ise 9-11 cm uzunluğunda olan köftedir. İçeriğinde irmik kullanılması,

Ödemiş yöresinde yetiştirilen Marabel, Marfona, Agria, Ausonia, Jearla, Impala, Resy, Concerde ve Granola patates çeşitleridir. Yumrunun nişasta içeriği %16 -%20 arasında değişir. Sarı etli patateslerde

İzmir Şambalisi; irmik (buğday irmiği), şeker (toz şeker), süt veya yoğurt, nişasta ve kabartma tozu ile tekniğine uygun olarak hazırlanan hamurun tepside pişirilmesi ve piştikten

İzmir ilinin Seferihisar ilçesinde mandalina tarımı 1953 yılında 600 adet Satsuma mandalinası dikilmesiyle başlamıştır. Seferihisar’da diğer yörelere nazaran kıyıdan uzaklaşıldığında yükselti hızla artmadığından mandalina yetiştiriciliğine

Yaklaşık 500 yıllık bir geçmişe sahip olan Tire Beledi Dokumasının, Tire ilçesi ile ün bağı bulunur. Tire Beledi Dokuması, esasen pamuklu dokuma olup çözgü ipliği

Geçmişi 1900’lü yıllara kadar uzanan Tire Şiş Köfte, yağ oranı en fazla %20, toplam et protein oranı kütlede en fazla %16 civarında olan dana veya

Torbalı Kuru Domatesi; nisan ayında ekimi yapılıp temmuz ayında hasat edilen domateslerin, hasattan hemen sonra ikiye kesilip güneşin altında kurutulduktan sonra yıkanıp tekrar kurutulması suretiyle

İzmir Tulum Peyniri; Aydın, Balıkesir, İzmir ve Manisa illerinde yetişen hayvanlardan elde edilen ve %50 koyun, %25 keçi ile %25 inek sütü kullanılarak yöreye özgü

İzmir Yarımadası haricindeki Ege ve Akdeniz kıyılarında da yetiştirilen sakız enginarının bu bölgelerde yetiştirildiğinde verim ve kalitede kayıp yaşandığı, çok yıllık özelliğini yitirdiği, erkencilik özelliğinin